Laten we gewoon het verhaal over een vierde feministische golf beginnen te vertellen, dacht ik. Over die overgang van het hyperindividualisme, via het ‘wij’-veld, naar veldbewustzijn. Ik denk dat vrouwen die overgang van Nature kunnen beleven en voorleven. Mits ze voorbij dat verlammende individualisme en de dominante rationaliteit komen, hun intuïtieve veldbewustzijn zich uitbreidt en ze daarin het creatieve bewustzijn van de Aarde opnemen in hun Hart.
Feministische golven
Wanneer je de geschiedenis van de feministische golven vanaf 1850 volgt, zie je een rode draad van bevrijding uit ontspoorde patriarchale macht. De golven rolden af en aan via vrouwenkiesrecht, recht op arbeid en scholing naar doorbreken van het huisvrouwensyndroom, economische gelijkheid en lichamelijke (vooral seksuele) integriteit tot zelfontplooiing en diversiteit. Steeds is daar het verlangen naar bevrijding uit een patriarchale macht, naar ruimte, naar een bestaan zoals je van Nature bent bedoeld. Welk verlangen leeft er dan in de vierde feministische golf?
Wie ben je zonder alles en iedereen?
Dat was de Vraag die bij mij opwelde toen ik mij een aantal jaren geleden voorbereidde voor een voettocht door Zweden. Een verlangen om te weten hoe de Aarde mij zou dragen, verzorgen en koesteren, hoe Nature Intelligence mij zou leiden, zónder de echo’s van patriarchale macht en conditioneringen. Echo’s die vandaag de dag luider klinken dan ooit, verleidelijker en misleidender dan ooit, nu de machtsgreep eindelijk verzwakt. In het stille, waterrijke en zuivere landschap van Zweden begreep ik dat we in een volgende feministische golf ons veldbewustzijn gaan wakker kussen. Een bewustzijn waarin je je ècht opgenomen voelt in het bewustzijn van de Aarde met al Haar levende relaties.
Veldbewustzijn
Wanneer dit veldbewustzijn wakker wordt, dan borrelen er vanzelfsprekende vragen op. Wie zijn wij met elkaar? Wat verschijnt er tussen ons wanneer we samen komen? Hoe spreekt het bewustzijn van de Aarde met ons? Hoe neem ik deel aan dit veldbewustzijn? Waar sta ik dan eigenlijk (voor)? Wat geef ik aan het veldbewustzijn? Kan ik mij overgeven aan de creatieve kracht van dit veldbewustzijn? Wat kan ik dan opgeven?
Wat gaan we opgeven?
Alles. Alles wat ooit tussen je oren is gestopt door patriarchale ideologie. Over hyperindividualisme, de gedachten en effecten dat we onze eigen onderneming zijn. Over persoonlijke groei, rupsje nooit genoeg, alleen maar nemen. En over wat succes, geluk en gemak is. We zullen de beklemming opgeven van de vervormingen van het neoliberale en materialistische wereldbeeld. We gaan ons losmaken uit de verstrikkingen van de dominante, ideologische verhalen over gezondheid, klimaat en economie, van de religie van de moderne wetenschap, van de dominantie van ons linker brein. Wat ontstaat er dan? Wat komt er dan tevoorschijn?
Kuddebewustzijn
Steeds meer zullen we dan ontdekken, wat met name dieren ons kunnen leren over ècht deelnemen aan de levende gemeenschap, Show up. We leren vooral van zoogdieren die een sterke kudde of roedel hebben. Omdat deze manier van samenleven van Nature het dichtste bij ons zelf staat en daardoor dieper te doorvoelen is. Stil worden, de kudde voelen, er in opgaan, dat is wat ons veldbewustzijn kan wakker maken. Voor het bewustzijn van de Aarde en alle levende wezens. In een ondeelbaar Moment kan het je toevallen. Zonder woorden.
Leontine kan hier wonderschoon over vertellen.
Inheems Bewustzijn
Ik zie een beweging voor me doorheen de feministische golven.
‘ik’ (eerste golf) – integriteit (tweede golf) – zelfverwerkelijking (derde golf) – veldbewustzijn en Inheems Bewustzijn (vierde golf). Dit is geen lineair proces, het zijn golven die af en aan rollen. Steeds doorleven we weer de golven met nieuwe subtiliteit.
Inheemse Bewustzijn heeft een intrinsieke verbondenheid met het bewustzijn van de Aarde. Inheems Bewustzijn is geen romantisch verlangen naar het leven van voorouders of natives, geen utopie over een leven in een tiny house met een eigen moestuintje ver van de bewoonde wereld. Inheems Bewustzijn, waarin het veldbewustzijn intrinsiek is, speelt zich volop af in je dagelijks leven. Het draait om zorgen voor het landschap, zorgen voor de gemeenschap en zorgen voor het heilige.
De Paarden
Toen de Paarden gingen liggen in de bak heb ik dat beleefd als een geweldige, intense uitdrukking van dat veldbewustzijn, waar de ultieme rust, heling en creativiteit is. Een magische Moment van Eeuwigheid waarin alles begint en weer eindigt in het bewustzijn van de ongelooflijk vitale Aarde.
Zijn het de vrouwen die deze helende Golf teweeg gaan brengen in de gemeenschap, het land, het heilige? Via hun eigen Natuurlijke manier van Zijn, van in het Leven staan? Na al die golven van bevrijding?