Laten we eens kijken hoe we Inheems Bewustzijn in een Nieuw Verhaal voor Nederland kunnen opnemen. Kan het een verhaal voor deze tijd worden? Verandering komt vooral op gang wanneer je het oude verhaal vervangt. Het oude verhaal van aandeelhouderskapitalisme
Het is belangrijk dat we leren lichtgewicht reizen. We zeulen heel wat mee onderweg: rollen met bijbehorende overtuigingen en nogal wat last die voortspruit uit identiteiten. Willen we werkelijk vooruitkomen en nieuwe gebieden verkennen, dan zullen we ontdekken dat dat
Diep weten vraagt diep luisteren naar het Weefsel en de Zaden van het Leven. Diep luisteren naar ons eigen natuurlijke algoritme, naar Nature Intelligence. Laten we elkaars bronnen delen (Intersource) om tijdens het stille wandelen te zien wat er verschijnt.
Toeval en synchroniciteit bracht mij na jaren weer naar het labyrint, dat ik in 2010 samen met de tuinmannen aanlegde in de tuin van Conferentiecentrum Samaya in Werkhoven. Twee jonge vrouwen nodigden mij uit op hun werkretraite om samen met
Laten we gewoon het verhaal over een vierde feministische golf beginnen te vertellen, dacht ik. Over die overgang van het hyperindividualisme, via het ‘wij’-veld, naar veldbewustzijn. Ik denk dat vrouwen die overgang van Nature kunnen beleven en voorleven. Mits ze
Onze kunstmatige technologie is almaar dwingender. Het wringt zich met zijn modellen als heilige graal haast onstuitbaar tussen ons en de Natuur. Als oplossing voor de Natuur isoleert technologie ons steeds verder van de Natuur, van elkaar en van onszelf.
Intersource *) cursiefje Om nieuwe wegen van Natuurlijke technologie en wetenschap te bewandelen kijken we naar de samenhang van drie kennisbronnen. Kennis is de opbrengst van studeren, onderwijs, van empirisch onderzoek. Van gehele uit elkaar halen en weer in elkaar
Ze wil graag een keertje doorpraten over het cursiefje over Waarde, Bewaren, Waardigheid. In het bijzonder over Waardigheid.We gaan samen op stap voor Being Alive, wandelcoaching met Onverdeelde Aandacht. Vanaf Kasteel Oud Poelgeest lopen we het landgoed op. Ook op
Mijn Valentijn Nog even.We gaan elkaar weer zien.Vorig jaar hebben we elkaar uitgezwaaid.Samen genoten we van de Zon,van elkaar,Aandacht.Gek ben ik op jekleur. We zagen elkaar nietin de zomer. – ik wistwaar je was.Dat troost.In de herfst droomde ikVan jou
Goudzoekers Jouw spanning liep al op, een tijdje,in je stenen botten en dunne, broze huid. Ik merkte het aan je. Jij laat mij dat voelen,wanneer ik jou bezoek,altijd eigenlijk,instinctief samen. Overdag wanneer ik met je wandel,mijn botten,in de nacht in
Wat als? Wat als de grond, met het droge grasen het verdorde mos, wachtop de eerste regen van de herfst,de grond waar ik op zit mij voelt en mij dankbaar is dat ik haar droogte voel en haar troost? Wat