Kort na de eeuwwisseling droom ik over een gotische kathedraal. In mijn droom zie ik de hoge gewelven, een prachtig rozet en gebrandschilderde ramen. Ik voel het magnetisme van de Plek en mijn lichaam herkent het.
Een partner van mij droomt in die periode over dezelfde plek en we besluiten om er heen te gaan. We reizen af naar de kathedraal van Charters.
Het project Our Peace Labyrinth vindt zijn oorsprong in dit eerste bezoek aan Chartres.
Het Goddelijke onder ogen komen.
Rond de Zomerzonnewende staan we voor het westportaal en hij zegt “Ga jij maar voorop, jij weet hier de weg”. Hoezo ‘weet jij hier de weg’?
Eenmaal door het grote Portaal weet ik de weg. Het magnetisme brengt mij voeten naar het labyrint en later naar de Zwarte Madonna.
Mijn eerste ronde over het labyrint is diep ingrijpend. “Kan ik het Goddelijke onder ogen komen?”, vraag ik mij vertwijfeld af. Ik bereis in die ronde een dikke brei van verstoringen op hoe wij oorspronkelijk zijn bedoeld. De ontmoeting in het midden van het labyrint met het Goddelijk is ongelooflijk intens en bevrijdend. Pure puurheid en Liefde in oversneden vorm. Het is het begin van een Avontuur met het opnieuw Belichamen van deze Puurheid. Met het labyrint als vorm.
Hoe we bedoeld zijn
Eenmaal weer thuis vraag ik mij af of ik deze ervaring kan delen met anderen door het labyrint iedere keer weer opnieuw te tekenen. Met de intentie om onszelf weer te ontmoeten zoals we bedoeld zijn. “Dat kan”, zei mijn partner toen, “jij bent een caretaker van deze frequentie”. Ik begreep hem toendertijd niet helemaal, maar op mijn verjaardag teken ik mijn eerste labyrint op een pleintje bij ons huis voor een paar vriendinnen. Het werkte! Zij hebben eenzelfde diepgaande ervaring om werkelijk zichzelf in alle puurheid te kunnen ontmoeten. En alles wat daar tussen zit aan verstoringen.
Talloze labyrinten
In de jaren erna teken ik talloze labyrinten. Aanvankelijk langs de kust en op schoolpleinen. De thema’s worden mij geïnspireerd aangereikt en volgen elkaar organisch op. De kust brengt openingen voor Nieuw Denken, dat wil zeggen een ander bewustzijn uit de toekomst, en de schoolpleinen transformeren de ladingen, die we aantreffen op het Onschuldige, Pure Kind. De dag erna racen de jonge kinderen van de school nieuwsgierig over het labyrint, dat nog zichtbaar blijft tot de eerste regenbui.
Steeds werken we met verschillende groepen volgens de kwaliteiten van Vitaal SamenWerken.
Met de tijd reizen we voor Our Peace Labyrint ook naar plekken in Nederland, oa naar Den Bosch en Den Dolder.
Herinner je het Kind dat je was toen je kwam en draag het mee tot in je ouderdom
Een nieuw Lichtnet in de Aarde
Rond mijn twintiger jaren heb ik een Droom waarin ik hoor “Bouw een Nieuw Lichtnet in de Aarde”. Ik begreep het toendertijd niet, maar ik noteerde de zin zorgvuldig in mijn aantekeningenboek. Ik ga het pas een beetje begrijpen wanneer ik mijn voeten volg naar plekken buiten Nederland en Europa. We reizen voor Our Peace Labyrinth naar Zuid-Spanje, Zuid-Frankrijk, Egypte, België, Toscane, Patmos, Jeruzalem, Berlijn en Peru. En later naar IJsland.
Steeds was er de Vraag om de ‘Oermoeder van het gebied wakker te kussen’. Een Vraag die ik voor het eerst van Haar hoorde een de winter op de besneeuwde Montségur: ‘Ik ben nooit weggeweest, ik ben in het landschap”. Steeds weer de diepste onderlaag van de Plek en het gebied wakker kussen. Zoals de Plek oorspronkelijk is bedoeld zonder verstoringen van ideologieën.
Door deze labyrinten op enig Moment met elkaar te verbinden ontstond er een Nieuw Lichtnetwerk in de Aarde, waarlangs de energie van ‘de Zon achter de Zon’ (Peru) en de multidimensionale realiteit (oa IJsland) kan instromen in het Lichtnetwerk. Tussen de labyrinten zijn Levende Lijnen ontstaan. Het nieuwe Lichtnetwerk in de Aarde, waarlangs de energie uit de toekomst instroomt en circuleert.
Een vast labyrint
In de eerste jaren van het project krijg ik een Droom met een beeld van een vast labyrint tussen grote rivieren. Dit labyrint in mijn Droom kan in potentie functioneren als een accumulator. Een bewaarplek voor toekomstige frequenties.
In 2010 bouw ik samen met de tuinlieden een vast labyrint in Werkhoven. Ik teken het labyrint in het zandbed op de Volle Maan van Augustus. Er waait een vliegende storm en in de avond is er een ontzagwekkend onweer. Het is de eerste keer dat ik de ‘scheiding der werelden’ zie. De oude wereld zoals we die kennen scheurde uit elkaar als tektonische platen. Doorheen de scheuren kwam het Licht van het Nieuwe Lichtnetwerk tevoorschijn. De oude Lichtnetwerken met al hun geprojecteerde verstoringen zullen de komende decennia aan kracht en impact verliezen, zodat we ons eindelijk kunnen bevrijden uit onderdrukking, conditionering en levensvernietigende patronen van ideologie, religie, wetenschap en politiek.
Het Pad naar Verbondenheid met de Natuur
Op dit vaste labyrint ontwikkel ik tussen oktober 2010 en november 2011 13 Remedies om het Pad naar Verbondenheid naar onze eigen Natuur weer te openen. Het Pad naar het Heilige Midden (remedie 13, Tetragrammaton), waar toekomst en verleden samenvallen en Pure Liefde voelbaar is. We liepen talloze rondes over het labyrint, ook weer met verschillende groepen. De laatste remedies loop ik solo. Zo passend voelde dat.
De frequenties van de Remedies zijn zorgvuldig uitgelezen. Je kunt er hier meer over lezen.
Het Lichtnetwerk
Inmiddels komen er nieuwe eigenaren van de plek waar het labyrint ligt. De frequenties veranderen. Het labyrint wordt in zijn potentie voor het nieuwe Lichtnetwerk en de toekomst niet meer herkend en vervalt tot een ‘coaching tool’. Gaandeweg begreep ik toendertijd dat het werk gedaan was. De frequenties liggen opgeslagen in het bewustzijn van het Levende Lichtnetwerk, wachtend tot ze weer wakker gekust worden in een volgende, levende realiteit.
Bij mijn laatste bezoek zie ik twee enorme etherische Wachters staan bij het labyrint. Het is goed zo. Ik kan de vorm loslaten. Zo Dankbaar voor de lange Reis die ik samen met anderen heb gemaakt.
Mijn weemoedige gevoel zal wel slijten. Our Peace Labyrinth heeft zijn bestemming bereikt.
Er zullen nieuwe openingen komen. Er zijn nu Bergen die Levende Lijnen vragen.