De Zomerzonnewende, de Zon staat op zijn hoogste punt. In het veld van Ruimte en Vrijheid lopen we met 13 vrouwen het labyrint. Eén voor één slingerend over de paden halen we terug wat we ooit verloren zijn om volledig de Ruimte en Vrijheid binnen te gaan en te gaan Belichamen. Vandaag beleven we het conceptiemoment van de Wedergeboorte, van een nieuw Lichaam. De Aarde staat wagenwijd open, de Zon is op z’n krachtigst.
De oude Tijd-Ruimte setting
We verlaten langzamerhand de oude tijd-ruimte setting. De oude matrix van vorm en beelden, waarin we zolang op halve kracht hebben gefunctioneerd. Op zo’n smalle bandbreedte maken we onszelf wijs dat we de ruimte en de vrijheid hebben om te doen wat we willen. Zolang hebben we niet over onze volledige Mogelijkheden beschikt, geprogrammeerd in onze emoties en gedachten door de oude tijd-ruimte setting.
Die setting is aan het verdwijnen, wanneer wij het achter ons laten tenminste. Wanneer we onze gehechtheden aan deze setting, met alles er op en er aan, kunnen laten verdampen. Het is een heel geleidelijke en intense Overgang. En toch, zal je op een dag, als in een bliksemschicht, je energieveld voelen ‘flippen’. Als een omkering van de polen. Dat is het Moment dat de beïnvloeding van binnenuit begint te breken. Dat is het conceptiemoment van de Wedergeboorte. Dan begint het Nieuwe Lichaam te groeien, op het Fundament van de nieuwe Levende Lijnen in de Aarde.
Het Veld van Ruimte en Vrijheid
Het Veld van Ruimte en Vrijheid is lang zonder vorm geweest. En langzaam komt er nu vormkracht. Een vormkracht die heel fysiek doorwerkt. Vormkracht die tot diep de programmeringen en beïnvloedingen, die ooit zijn binnengelaten bij de mensheid, naar de randen en uit ons systeem duwt. Zo ontstaat van binnenuit de nieuwe vorm. Aangeblazen door de vurige Levende Lijnen in de Aarde.
De ZomerZonnewende
Deze ZomerZonnewende heeft een intens aanwakkeren gehad van het nieuwe, fysieke Lichaam. In het midden van het labyrint is een bliksemschicht voelbaar geweest, die onze biologie gaat laten veranderen. Waar deze velden eerst volledig zonder vorm waren, is nu de eerste aanzet gekomen tot een nieuwe vorm van ons fysieke Lichaam. Onze wervelkolom gaat weer veranderen, ons brein, onze ‘waters’ (bloed, lymphe, hersenvocht en de facia), alles komt in een nieuwe vorm. Laten we er maar weer 9 maanden voor uittrekken.
Wie ben ik?
“Wie ben ik, zonder alles en iedereen?” De Vraag die de mensheid al eeuwen bezighoudt. Het is de Vraag die in het Veld van Ruimte en Vrijheid komt opborrelen. De Vraag die het conceptiemoment inluidt.
Ikzelf merkte, tijdens mij voettocht door Zweden een aantal jaren geleden, met het loskomen van de oude tijd-ruimte setting, dat ik deze Vraag anders begon te beleven. Juist door de toevoeging ‘zonder alles en iedereen’. Reizen zonder tijd en bestemming, diep doorvoelen wat er dan verdampt en vervolgens verschijnt.
Het is precies deze Vraag, die is aangeraakt op het labyrint van de ZomerZonnewende, de Wedergeboorte van een Nieuw Lichaam. De opbouwende krachten van de Zonnewende in het Veld van Ruimte en Vrijheid verlangen naar een nieuwe vorm in het Aardse. En wat was het warm in de dagen erna.
Wie zullen we zijn, na 9 maanden?
