Maitai Baya Nieuw Zeeland
Maitai Bay – New Zealand 2018

Soms begrijp ik dingen pas veel later opnieuw. Waarom het zo moeilijk is om de Aarde te voelen.
Jaren geleden ontmoette ik een Maori Vrouw. In een droom had ik haar gezien, een voorouder van de Maori.
Op een dag loop ik haar tegen het levende lijf. ‘Let’s do some work here. I’ll make you feel Mother Earth, how we became to know Her’. Ze rolt haar onderarmen over mijn armen, benen en mijn rug. Ze ‘loopt’ op haar knieën over mijn dijbenen. Pfff, dit is pijnlijker dan een kind op de wereld zetten, gaat door mij heen, terwijl ik mij in een flits het puffen bij de bevalling herinner. Lees hier hoe het verder ging.

Pijnlichaam

In ons lichaam hebben we een energetisch informatiecluster van oude pijnen van trauma’s. Trauma’s uit dit leven, uit familielijnen en zelfs collectieve pijnen. Dat zijn trauma’s die we als mensheid allemaal hebben meegemaakt. Je kunt je bijvoorbeeld voorstellen dat het trauma van een zondvloed in ons collectieve bewustzijn rondzingt. Alle oude tradities vertellen verhalen van een zondvloed. Minneke Schippers heeft ze verzameld in Na ons de zondvloed. Dit pijnlichaam is veelal onbewust, maar stuurt wel in hoge mate ons gedrag. We leven vanuit onze overlevingsmechanismen.

Parasympaticus

Ons autonome zenuwstelsel kent naast het sympatische deel, het parasympatische zenuwstelsel. Dit zenuwstelsel zorgt voor behoud en vitaliteit van ons leven. De parasympaticus kan pas goed functioneren wanneer je systeem in balans is. Dat wil zeggen wanneer het sympatische deel, dat zorgt voor actie en alertheid, goed pauze neemt. Dat kan alleen wanneer je je veilig voelt.
Tijdens meditatie bijvoorbeeld is de parasympaticus volop actief.
De banen die betrokken zijn bij de parasympaticus beginnen in de wervelkolom bij je hersenstam en je stuitje/heiligbeen. De hersenzenuw die er bij betrokken is, is de Nervus Vagus. Die ontspringt óók aan de hersenstam.

Gevoelig voor pijn

De parasympaticus is heel gevoelig voor het pijnlichaam. Als het pijnlichaam zich meldt, geeft de sympaticus zijn pauze onherroepelijk op. Er moet gehandeld en gereageerd worden op het stressalarm! De stressresponsen zijn fight, flight en freeze. Je trekt je staart in. Daarom is het zo moeilijk om de Aarde te voelen

Het staartbeen is een antenne

Het staartbeen, wanneer vrij van het pijnlichaam, functioneert als een antenne. Net als een kat kun je heel nauwkeurig energievelden van de Aarde en de omgeving oppakken en zo weten waar je moet zijn. Wolven hebben dat ook. Het is een evolutionair overblijfsel van ons dierlijke bewustzijn.
Wanneer je geregeld mediteert, vooral in een krachtveld met anderen, dan zijn er de laatste maanden door kosmische invloeden veel mogelijkheden om de oertrauma’s uit je pijnlichaam te transformeren.

Collectief oertrauma

Eén van onze ingrijpendste oertrauma’s is ons verlies van onze verbondenheid. Verbondenheid met de Aarde, met elkaar en met de Natuur. Het maakt dat het heel moeilijk is om volledig in verbinding te zijn, altijd, overal, met alles en iedereen. Daarom is het zo moeilijk om de Aarde te voelen. Alle trauma’s gaan gepaard met schaamte. Schaamte gaat gepaard met gevoelens van ‘ik ben slecht’. Schuld heeft een andere zelfspraak: ‘wat ik deed was slecht’. ‘Ik ben slecht’ is een heel diep doorwerkende impuls. Ook collectief. We horen dat te vaak: ‘jij bent slecht’. Wanneer je dat zegt, kun je iemand bewust makkelijk in de touwen leggen.

Vrijkomen

Er zijn nu kosmisch gezien zoveel mogelijkheden om het pijnlichaam te transformeren. We kunnen langs schaamte te reizen. Er wacht ons een heel nieuwe Ruimte om te ontdekken. De parasympaticus komt eindelijk tot een weldadige rust en maakt een diepe verbinding met de Aarde, met de materie, mogelijk. We kunnen definitief vrijkomen van het opgelegde slavenbestaan van schaamte. Diep doorvoeld.
Ik denk nog aan de geweldige Maori vrouw. Hoe zijn mijn pijnlichaam wakker en bewust rolde. Soms begrijp ik dingen pas veel later opnieuw.
De Ruimte is voelbaar tot in mijn cellen. Ik ervaar het als een tintelfrisse energie, die ik herken uit Nieuw Zeeland.
Is dat was de Wijze Vrouw van de Maori mij heeft ingeblazen?

Waarom het zo moeilijk is om de Aarde te voelen