Misschien is Puurheid wel de eerste manifestatie van creatie. Nog vóór de vorm verschijnt. OerWater is Puur. Alle Leven begint in het Water.
Wandelend langs de sprengen aan de oostelijke rand van de Veluwe krijg ik contact met het OerWater van de Veluwe. Het komt hier aan de oppervlakte, om uiteindelijk via de IJsselvallei in de IJssel uit te monden. Dan valt me in: niet licht, maar Puurheid.
Liever luisteren? Klik hier
Oerbeleving
De Ancients, onze Oerouders, spelen ontegenzeggelijk een rol bij de ontvangst van de Nieuwe Zielen voor Nederland.
Het is met name dit OerWater wat ons weer in contact brengt met de Oerbeleving van de Natuur. Het bevat herinneringen aan de oude, pure en oorspronkelijke Natuur van onze Planeet. En informatie die door de Ancients zijn bewaard in en over de primordiale Aarde. Via dit OerWater is de Veluwe betekenisvol om Oerbeleving van de Natuur weer te ontdekken. En dat zónder alle versluiering en verstoring van onze zintuigen en perceptie.
De Ancients, onze Oerouders, spelen ontegenzeggelijk een rol bij de ontvangst van de Nieuwe Zielen voor Nederland. Zielen die via de Aarde incarneren.
Onderweg rondom de Veluwe ben ik op zoek naar het contact met de Oerbeleving van de Natuur en de Ancients voor Nederland.
Gletsjers
Oerwater is gletsjerwater. Ooit kreeg ik een bergkristalletje met een bubbeltje water erin. Oerwater, ingesloten in de tijd dat de gletsjers over de rotsen schuurden en aardekrachten de kristallen vormden. Het reist in 2012 mee naar IJsland. Bij uitstek een gebied voor deep listening in de Oernatuur. Terug naar het Oerwater.
In de jaren daarna bezoeken we een klein museum in Stykkishólmur, een kleine havenplaats aan de noordkant van het Saefellsnes schiereiland. Daar ervaren we 3 meter hoge, ronde, glazen zuilen met OerWater. Voor iedere gletsjer van IJsland zo’n zuil. Fascinerend om er tussendoor te lopen en de Puurheid ervan op te nemen. Dit Water is zóó intens en Puur gepotentieerd door de Aarde.
Bardur
Een bad van Puurheid, waarin alles kan opHelderen. Kort en eenvoudig
Langs de kust bij Anarstapi wacht Bardur, the spirit of the Glacier. Tussen zijn reusachtige benen ervaar ik een verrassende mengeling van frisheid, Oeroud en stevigheid. Het kleine kristalletje met de waterbubbel brandt in mijn broekzak van herkenning. Hier draait het om: niet licht, maar Puurheid. Water, water, de rest komt later. Later breng ik dit betekenisveld van Bardur in krachtvelden die ik in die tijd voor mensen maak. Een bad van Puurheid, waarin alles kan opHelderen. Kort en eenvoudig. En ja, we wandelen ook naar wat bekend staat als het bad van Bardur, een kratermeertje dat schittert in de Zon. Een Oerbeleving van Oerwater. Dankzij Bardur, één van de Ancients van IJsland.
Veluwe
Het lijkt wel of de Ancients van Nederland via het OerWater en Oerzand (kristalletjes) spreken
Dan droom ik van een waterbel onder de Veluwe. Wanneer ik op onderzoek uitga, zie ik op oude kaarten (zie onder) de sprengen van kwelwater. Bij een eerste bezoek (2012) herken ik het Oerwater. Ook in Nederland is gletsjerwater. Ook hier zijn de Ancients, van Nederland. Ik voelde ze voor het eerste aan Zee, op de Zandmoter bij Den Haag, tijdens de opstelling van de Ziel van Nederland. De Zandmotor is zand van de Doggersbank. Oerzand.
Het lijkt wel of de Ancients van Nederland via het OerWater en Oerzand (kristalletjes) spreken.
De Kroondomeinen
En dan ben ik op pad. Vanaf Hoog Soeren gaat het via de Kroondomeinen richting Vaassen. De Kroondomeinen zijn weinig toegankelijk. Er staat dan ook een groot hek omheen en van september tot kerst in het gebied niet toegankelijk. Het is ook lastiger zo’n eerste dag. Even wennen aan de andere grond: zand ipv van de veenweiden rond Delft. Wanneer ik een tijdje op een omgevallen Boom lig, kom ik in contact. Een lááá-ge toon en een trááá-ge trilling hier. Donker ook en mysterieus. De stevige Wind is in contact met de Vogels en de Bomen. Ineens ben ik onderdeel van hun gesprek.
Later wandel ik via kleine buurtschappen met kleine akkers en weilandjes met Paarden. Hier is het energieker en vlotter, ik passeer enkele beken en sprengen, boerenerf tuintjes van groene vingers, oude Eiken voor de boerderij en bankjes voor het huis om te schemeren. Traag en vredig landschap.
Pluismeer
Heel anders is de volgende dag. Vanaf Vaassen loop ik noordwaarts door een statige kasteeltuin. De waterpartijen geven Leven aan de tuin. Aangename cultuurnatuur, zoals je dat je in de vinexwijken zou wensen. Rustige vormen die elkaar versterken in hun opeenvolging, aangelegd met verstand van energiestromen en geometrie.
Verderop in de bossen staan prachtige Douglassparren. Bij een stil bosvennetje ga ik tot mijn knieën in het water, ik wil met mijn huid ademen. Het tintelfrisse OerWater kust mijn eigen Water. Lichte regen valt op mijn hoofd. Alles valt stil, beyond words.
Het serene Pluismeer ligt verscholen tussen de Bomen van de Renderklippen. Hier voel ik het weer. Die frisheid, het Oerwater. Niet licht, maar Puurheid, daar draait het om. Ongelooflijk vitaal en sprankelend voor het nieuwe Leven.
De Kikkers kwaken op de Waterlelies, op een bankje heb ik contact met de Ancients. Niet licht, maar Puurheid.
De IJssel
Vanaf Heerde loop ik richting Hattem. Op het randje van de Veluwe laat ik het zand achter me en kom ik op de rivierklei van de IJssel. Langs vruchtbare uiterwaarden, dijkjes, en verder zicht. Pauzeren bij een Rustpunt, waar een Oma mij trakteert op appeltaart met slagroom.
De ruisende Dennen (het waait vandaag) verstommen en maken plaats voor weidevogels. De Puurheid en frisheid van de IJssel is onderweg goed op te merken.
De overgang van zand naar rivierklei ervaar ik in termen van Doorlaatbaarheid. Waar zand Water doorlaat en zuivert, houdt klei Water vast en maakt vruchtbaar. Het is spannend om die kwaliteiten in je Lichaam te herkennen en onderzoeken. Zo kun je ‘spreken’ met het landschap.
In Hattem geniet ik van het zicht op de IJssel. Onder mijn parapluutje inmiddels, dat wel.
Rijkswegen
De anonimiteit van de snelheid
Vanaf Hattem buig ik naar de Zuiderzeekust. Na een uniek sprengengebied met prachtige oude Bomen op het landgoed Molencaten wachten mij 2 rijkswegen om te passeren. Te voet zijn deze ingrepen in het landschap goed te ervaren. De anonimiteit van de snelheid. Het geluid, de geur van rubber, uitlaatgassen, het ruimte innemende proces en het manicuren van de omgeving, het is een ongelooflijke onderbreking van de doorgaande energiestromen het gebied. Het is voor ons heerlijk zoeven op die wegen, voor de plaatselijke ‘bevolking’ betekent het beperkt zijn in beweging. Niet zoeven dus, of alleen met gevaar voor eigen leven. Hoe nemen Reeën of Herten deze verstoring van hun habitat waar? En hoe vinden zij de ecoducten?
Zuiderzeekust
Langzaamaan koers ik naar de Zuiderzeekust. Het licht verandert. Helderder. Er is een mooi lint van landgoederen, die goed onderhouden worden. Het landschap heeft niet zo’n diepe toon als op het zand. Er zitten hier andere vogels, dan op het zand. Nog eenmaal zit ik op een bankje, uitkijkend over een landerij waar de mais nog laag staat. Het is er vredig en rustig, en ik kan goed opmerken dat ik het Oerlandschap heb verlaten. Achter mij twittert een Zwartkopje, zonder ophouden in een eindeloos op-en-neer.
Puurheid
Puurheid is de diepste Beweging van de Natuur, die nooit is weggeweest
Puurheid is een nieuwe staat van Zijn. Niet een transformatie, maar een volledig andere werkelijkheid. Transformatie veronderstelt dat je in dezelfde werkelijkheid werkt. Puurheid ervaar ik als een staat waar de opHeldering zijn werk doet. OpHelderen zodat het Leven kan stromen. Zodat je gaat samenvallen met Nature Intelligence, een samenspraak met de Aarde en het Leven.
Puurheid is een heel ander Vertrekpunt. In Puurheid voel je de Oorspronkelijke Aarde, het Oerwater, de Stilte en de Rust, waar alles verblijft, komt en gaat, in een einderloze opeenvolging van vorm krijgen en vorm vrijgeven. Hier kunnen we ons Leven vernieuwen. Ècht vernieuwen.
Puurheid is de diepste Beweging van de Natuur, die nooit is weggeweest.
Liever luisteren? Klik hier
