We kunnen een stap voorwaarts komen met Uitputting, wanneer we samenhang tussen Uitputting en de primordiale Aarde begrijpen. Wanneer we Uitputting Nieuw Denken, voorbij het oude tekort denken.
Uitputting als thema heb ik al een aantal jaren in onderzoek. Wat ten diepste ligt er aan ten grondslag? Uitputting van vrouwen, jongeren, grondstoffen, hulpbronnen, creatieve ideeën, onze bodem, burn out all over the place. Een schitterende toevalligheid maakt het mogelijk dat ik kan deelnemen aan een maatschappelijke opstelling, waar ik het thema inbreng. Ik wil je er graag meer over vertellen.
Liever luisteren? Klik hier.
IJsland en de primordiale Aarde
Meerdere reizen naar het oerlandschap van IJsland lieten mij ervaren hoe Being Alive voelt: gevoed door de Vuurkracht van de Aarde kun je je Op Ware Grootte oprichten. Op een dag bengelen met onze benen in een diepe scheur in de gestolde lava. Het is zo niet moeilijk om dat Vuur te voelen en om speels te onderzoeken hoe het contact verloopt. Vuur kan een lastig element zijn: durf je het toe te laten?
Deze ervaring is een eerste hint naar het thema Uitputting en de primordiale Aarde. Naar de zoektocht waarom het Vuur weg lijkt.
Lichaam
In de opstelling representeer ik Lichaam en dat is de ervaring die ik met je deel. Op deze plek van Lichaam kan ik levenskracht, de oorspronkelijke aard en lichaamswijsheid in relatie tot Uitputting en de primordiale Aarde uitlezen. De opstelling start met de Aarde, Lichaam en Uitputting in het veld.
De Aarde
Uitputting heeft zich weggedraaid van Aarde en Lichaam. Lichaam voelt Aarde niet en Aarde geeft aan dat er iets niet in orde is met haar draaipunt. Uitputting is bang voor Lichaam en Lichaam voelt dat de Aarde niet echt is: “je bent nep“.
Dan komt Machthebber in het veld, genietend van de warboel en het krachteloze die zichtbaar zijn geworden. Lichaam tegen Aarde: “ik ben een onderdeel van jou, wanneer je echt weer Aarde bent“. Machthebber wordt daar nerveus van.
Lichaam vraagt aan Aarde wat ze nodig heeft om authentiek te zijn. “Vertrouwen”, zegt Aarde.
Uitputting geeft het op. En Lichaam vraagt: “Wie zorgt er nou voor wie? Lichaam voor de Aarde of Aarde voor Lichaam?“
Het machtsspel
Wanneer Behoefte-aan-meer in het veld komt, wordt Machthebber actiever. Lichaam voelt de Macht, die Aarde in zijn greep heeft. Lichaam wordt daardoor zwakker en Uitputting voelt, dat hij onderdeel is geworden van de Aarde, die niet vrij is. Behoefte-aan-meer maakt verbinding met Aarde, Machthebber is tevreden: Aarde zal daardoor zwak blijven.
Zolang Machthebber de Aarde en Behoefte-aan-meer in zijn greep heeft, blijft Lichaam zwak en Uitputting numb, verdoofd.
In de opstelling wordt een Hulpbron ingebracht. Voor Lichaam verandert er niet veel: zolang Aarde niet ziet, dat zij onder de plak zit bij Machthebber, kan Lichaam het Vuur van de primordiale Aarde niet voelen.
Machthebber lacht arrogant tegen Aarde: “Ik heb je in mijn macht, maar je ziet het niet eens. Ik ben geen onderdeel van jou”.
Voor Lichaam zit er niets anders op dan zelf op zoek te gaan naar het Vuur van de primordiale Aarde. De door Macht verzwakte Aarde kan Lichaam die toegang niet wijzen. “Het enige dat Aarde kan wakker kussen, is Liefde”. En Lichaam zoekt de toegang.
De Verleiding
Na een Hulpbron komt uiteindelijk Liefde in het veld. Wanneer Liefde zich tot Lichaam wendt, vraagt zij of ze een hand op het hart mag leggen. “Nee, het hart moet openblijven, voor open Helderheid“. Dan stelt Liefde een experiment voor. “Nee“, zegt Lichaam, “er zijn al genoeg experimenten gedaan met Lichamen“. Lichaam voelt de verleiding, immers Liefde doet niet, Liefde is.
Lichaam kust Uitputting en Aarde wakker: ze komen zelf tot Leven. Een zindering die tot in hun cellen gaat.
Aanspreken
De sluwe Machthebber ziet de wending in kracht en treedt naar voren. “Ik ben hier om jullie dit te laten ervaren, het krachteloze. Zodat jullie zelf de weg naar kracht weer kunnen vinden. Ik doe dat met liefde”
Lichaam spreekt Machthebber aan: “Voor jou is geen plaats meer, je bent niet van deze Aarde. Je houdt ons gevangen met je praatjes”.
Nabeschouwing
Deze opstelling gaf mij inzicht in de dynamiek van Aarde, Uitputting en Lichaam. Wellicht hadden we in de opstelling een deel van de verzwakte Aarde moeten afsplitsen: de primordiale Aarde, waar het Vuur vrij is. Dan kon Lichaam het Vuur eenvoudig ophalen en Uitputting genezen. Machthebber had dan geen rol meer gehad.
Spannend ook vond ik om liefde in de rol van Verleiding te zien bewegen. Machthebber had een stevig bondje met liefde: hij had immers liefde voor zijn karretje gespannen met ‘doen’ ipv Zijn.
De kwestie dat Machthebber niet van deze Aarde is en hier niet thuis hoort, gaf veel verwarring vanuit de overtuiging ‘alles mag er zijn’. Om dat op te Helderen hadden we nog kunnen kijken wie of wat er achter Machthebber staat.
Hoe lastig het is om werkelijk met Uitputting af te rekenen, werd duidelijk toen machthebber zei “Lichaam heeft nog veel healing nodig”. Daarmee volstrekt voorbijgaand aan de lichaamswijsheid, levenskracht en de oorspronkelijke aard van Lichaam. De samenhang tussen Uitputting en de primordiale Aarde kan veel betekenen voor het opHelderen van Uitputting. Wanneer we weer toegang hebben gevonden, langs de verleiding, tot het Vuur uit de Aarde.
Nieuw Denken
Al met al werd voor mij duidelijk, dat we Uitputting vooral in het oude veld van tekort denken hebben onderzocht. De opening naar Overvloed en Onvoorwaardelijke Liefde, naar gelijkwaardigheid, naar contact met de bewuste spirit van de Aarde staat nog steeds onder druk door de dubieuze en verleidelijke rol van liefde en Machthebber. Ik leid dat af uit het verlangen naar en aandringen op verbinding op het eind van de opstelling: voor mij een uiting van duaal, oud denken. In de diepte wordt de inherente verwantschap nog niet ervaren. Inherente Verwantschap gewoon als Vertrekpunt, als een manier van Zijn, van in het Leven staan. Wanneer dit zich in je bewustzijn uitbreidt, verdwijnt het verlangen naar verbinding en eenzaamheid.
Liever luisteren? Klik hier.