Hoe feestelijk is het wanneer we de flow van de Dragende Aarde kunnen vinden. De Dragende Aarde is één groot plasmaveld van magnetisme. Wanneer we onze vertragende emoties, identificaties en programmeringen kunnen loslaten, en wanneer we ervaren wat de kwaliteit is van de Dragende Aarde, hoe dat onze kwesties met onze moeder opHeldert, dan kunnen feestelijk de vierde feministische golf in surfen. De Dragende Kracht van de Aarde is er altijd, we kunnen de flow vinden wanneer we niet meer in de weg lopen.
Liever luisteren? Klik hier
Magnetisme en uitstralen
Waar kun je beter het magnetisme van de Dragende Aarde voelen dan in de Bergen? En dan vooral de Bergen in de Winter? Het prachtige witte en stille landschap is overweldigend. We bewegen er langzaam doorheen, onze knisperende stappen op sneeuwschoenen harmoniseren onze energie, kalmeren onze gedachten en emoties. Hier ga ik Haar magnetisme werkelijk weer herkennen: Plezier, Vreugde en Vrijheid. Pure Liefde. Stroming, uitstralen en verspreiden. De Dragende Kracht van de Aarde straalt dat uit: Plezier, Vreugde en Vrijheid. Ruimte en Vrijheid. Een intense ervaring van Oorspronkelijkheid, van hoe we ten diepste bedoeld zijn. Een kracht die er altijd is en die altijd door ons heen stroomt, ongeacht onze tegenwerpingen en tegenwerkingen.
En het omgekeerde, zwaartekracht, welke kwaliteit heeft dat dan?
Zwaartekracht en inperken
Zwaartekracht trekt emoties aan. Wie kan je dat beter uitleggen dan Brigitte Kaandorp met ‘Ik heb een heel zwaa-aar leven‘. Ik moet er altijd hard om lachten.
De aantrekkende en aanzuigende kracht van emoties is enorm voor de meeste mensen. Onze politiek en media (óók religie en ideologie) maken daar dankbaar gebruik van om je aandacht te trekken. Emotionele en hyperbole koppen boven artikelen trekken meer lezers. Emotionele mensen trekken meer medestanders en luisteraars. Bij storytelling leer je dat je een emotioneel verhaal over jezelf moet vertellen om de aandacht te krijgen.
Let wel: emoties zijn wat wat anders dan oprechte diepe gevoelens. Oprechte gevoelens komen uit het Hart, emoties zijn mentale producten: eindeloze denkapen die afwegingen maken, vaak gebaseerd op angstige gedachten. “Ik moet even voelen” betekent vaak ik moet er nog even nadenken, dwz nog afwegen wat de minste angst of verlies van controle oplevert. Emoties perken ons in en maken ons klein.
Zwaartekracht trekt emoties aan en verwijdert ons van het magnetisme van de Dragende Aarde. Met emoties lopen we in de weg. Van Plezier, Vreugde en Vrijheid, van de Liefde van de uitstralende Aarde en van onze Moeder Aarde, die altijd om ons heen is.
Onze moeders
Het is spijtig, maar de meeste van onze identificaties en persoonlijkheidstrekken, die zoveel emoties geven, leren we van onze moeders. Uiteraard probeert iedere moeder opnieuw het allerbeste voor haar kind, zover als in haar vermogen ligt. Zover als haar identificaties en persoonlijkheidstrekken haar dat toestaan.
Identificaties en persoonlijkheidstrekken zijn het resultaat van de aanhoudende aandacht van moeders voor haar kinderen. Ook wanneer dat niet meer nodig is. Vaak houden we ze zelf in stand. We denken dat we dit zijn. Het zijn door de bank genomen inperkingen. Inperkingen die een sluier leggen over Plezier, Vreugde en Vrijheid. Omdat we ze graag in stand houden. Identificaties en persoonlijkheidstrekken die ontstaan zijn door allerlei programmeringen en invoegingen waar we al eeuwen mee behept zijn. En het zijn onze moeders die ons dat leren. Laten we ze gelijk vergeven en er met zachtheid naar kijken. Dan komen we zelf verder. In plaats van herhalen.
Toevertrouwen aan de Aarde
Tijdens mijn studiejaren in begin jaren 80 verbleef ik langere tijd in Tanzania. Ik reis van de ene naar de andere dispensary, kleine gebouwtjes waar de bewoners terecht kunnen voor eenvoudige medische hulp. In die jaren is dat vooral voor AIDS, waar toen nog heel geheimzinnig over werd gedaan, en TBC en geboortehulp. Met name de geboortehulp fascineert mij. De geboortehulp is dan nog niet gemedicaliseerd, de vrouwen staan nog dichtbij hun oerkracht en de oude tradities en wijsheid krijgen volop ruimte.
Eén van de wonderschone ervaringen, waarvan ik direct het belang begrijp, is de kleine ceremonie rond de geboorte. Er is een kleine plek op de vloer klaargemaakt met bloemen en een mooie doek. Direct na de geboorte wordt de baby een moment op deze plek neergelegd en de vrouwen zingen en hummen zachtjes. Moeder, verlost en opgetogen, wacht geduldig op haar kind. Later hoor ik van de moeders dat deze kleine, serene ceremonie het kind aan de Aarde toevertrouwd. Eérst aan de Aarde, dan aan de moeder. Eerst aan het magnetisme van de Aarde. Zo kan het kind vanaf het eerste moment in dit leven de flow van de Dragende Aarde vinden. Het verlicht bovendien de spanning van de eigen moeder.
Wat nu?
Tja, we kunnen onze start niet overdoen en ik zie ook niet 123 hoe we een dergelijke praktijk van Toevertrouwen kunnen realiseren in onze gemedicaliseerde wereld van angst en onzekerheid, van ‘ho, geen risico’. Onze landingsplekken van zwaartekracht, emoties en inperking voor de Golf van nieuwe zielen, waar zij zich hebben in te voegen op het oude aarde netwerk ipv op het nieuwe lichtnet van de Aarde, kunnen we uiteraard gaan herzien.
We hebben het dan over bewust ouderschap. Ouders die zich ervan bewust worden, dat een landingsplek op het nieuwe lichtnet in de Aarde voor de nieuwe zielen ze ogenblikkelijk in contact brengt met het magnetisme van de Dragende Aarde. Met Plezier, Vreugde en Vrijheid. Wat een beloftevolle start (en vervolg) zal dat zijn!
Dus?
Ja, dus eerst zelf begrijpen, dat je de identificaties en programmeringen, die je van de moeders hebt geleerd, eenvoudigweg kunt laten verdampen in het magnetisme van de Dragende Kracht van de Aarde. Doorsnappen, dat het recyclen van emoties en verhalen ons weghouden bij onze Oorspronkelijkheid, van het magnetisme en de flow van de Dragende Aarde. Dat we stoppen met de inperkende gedachten ( = emoties) dat we niet goed genoeg zijn, nog schaduwwerk moeten doen, nog deze en die cursus of therapie moeten doen… het zijn allemaal identificaties en persoonlijkheidstrekken, die we er gratis bij kregen toen we op het oude aarde netwerk zijn geland. Drop the story, doorzie het opgedrongen verhaal. Het tranendal is een programmering.
De vierde feministische golf
De verhalen die de vrouwen elkaar dàn gaan vertellen zullen veranderen. Het eindeloze ‘werken aan jezelf’, ‘in je kracht komen’, je achtergesteld voelen, diversiteitsbeleid, noem maar op, verliest zijn zwaartekracht en daarmee de gehechtheid aan emoties. Er komt Ruimte en Vrijheid voor een geheel nieuwe waarde: caring. Een heel ander bewustzijn, namelijk van het magnetisme van de Dragende Aarde: Plezier, Vreugde en Vrijheid. Inherente Genegenheid, vitale samenwerkingsverbanden op basis van resonantie en creativiteit, Deelgeven en Deelnemen, Nature Intelligence, en zo verder. Het wordt allemaal een Natuurlijke manier van zijn, van in het Leven staan.
Ja, we kunnen zéker de flow van de Dragende Aarde vinden. Nu meer dan ooit.
Liever luisteren? Klik hier